Autyzm relacyjnie
Budowanie środowiska rówieśniczego uczniów
i uczennic ze spektrum autyzmu.
Autor_rka: dr Paulina Gołaska
Miejsce testowania: Szkoły Podstawowe w Chludowie i w Poznaniu,
Przedszkole w Poznaniu
Czas: 2021 r.
Program, który umożliwia dziecku ze spektrum autyzmu naukę w klasie wraz ze swoimi rówieśnikami, którzy przyjmują go jako jednego z nich. Przy wsparciu nauczyciela(-ki)-terapeuty(-ki), uczeń(-nica) nabywa i utrwala kompetencje społeczne tj.
funkcjonowanie w grupie, w różnorodnych sytuacjach społecznych.
W innowacji zaplanowano trzyetapowe działanie:
– szkolenie merytoryczne nauczyciela(-ki) – terapeuty(-ki),
– przygotowanie i wspieranie dziecka w wejściu w nową grupę,
– prowadzenie działań na rzecz akceptacji ucznia/uczennicy ze spektrum autyzmu.
Uczeń(-nica) dzięki relacji z terapeutą(-ką) i zindywidualizowanemu podejściu do potrzeb, ma możliwość rozwijać swoje umiejętności społeczne i emocjonalne. Budowane wokół ucznia(-icy) środowisko jest przyjazne i dopasowane do jego potrzeb.
Dzięki wsparciu udzielanemu na każdym etapie wchodzenia w nową grupę uczniowie i uczennice w spektrum zwiększają swoją otwartość na obecność dookoła nich nowych ludzi.
Uczeń(-nica)
Dzieci w wieku szkolnym, które uczą się indywidualne, bądź rozpoczynają naukę. Wspierany przez terapeutę uczeń(-nica) w swoim własnym tempie uczy się funkcjonowania w nowych dla niego sytuacjach społecznych.
Nauczyciel(ka)-terapeuta(-ka)
Chętni do rozwoju swoich kompetencji nauczyciele(-ki), którym zależy na stworzeniu bezpiecznego środowiska dla ucznia ze spektrum autyzmu.
Pedagog(-żka) uczestniczy w 5-miesięcznym szkoleniu, przygotowując się do roli nauczyciela-terapeuty. Zadaniem nauczyciela(-ki) jest przeprowadzenie diagnozy dziecka, rodziny oraz klasy, prowadząc także rozmowy i przygotowując wszystkich uczestników do programu. Przez cały czas trwania programu pedagog(-żka) uczestniczy w superwizji.
Szkoła
Organizatorem programu może być szkoła, w której nauczyciele(-ki) wyrażają gotowość do podjęcia dodatkowych działań na rzecz integracji dzieci ze spektrum autyzmu i ich klas. Większa ilość nauczycieli realizująca program zwiększa jego skuteczność, daje przestrzeń do wymiany doświadczeń i wzajemnego wsparcia nauczycieli(-ki).
krok po kroku
Jak to zrobić?
przed przystąpieniem do programu
Jako koordynator(ka) programu lub dyrektor(ka) szkoły znajdź i skontaktuj się ze specjalistą(-ką), który poprowadzi szkolenie z tematyki zawartej w programie szkolenia, terapeutów(-ki) metodycznych(-e) oraz
superwizorów(-ki).
luty – czerwiec faza wdrożeniowa
Przeprowadź pogłębioną diagnozę dziecka na terenie placówki, możesz przystąpić do realizacji programu, pamiętaj aby robić to zgodnie z potrzebami możliwościami dziecka – ustal odpowiednią liczbę godzin, miejsce spotkań itp. W tej fazie staraj się zbudować dobrą relację
z dzieckiem. Korzystaj regularnie z superwizji grupowej
i indywidualnej.
źródło finansowania
Jako koordynator/ka programu lub dyrektor/ka szkoły znajdź i skontaktuj się ze specjalistą, który poprowadzi szkolenie z tematyki zawartej w programie szkolenia terapetów metodycznych, oraz superwizorów.
lipiec–sierpień: ewaluacja
Oceń możliwości dołączenia do klasy, wraz z rodzicami
i uczniem(-cą) ustal organizację pracy na nadchodzący rok szkolny.
wrzesień: początek realizacji działań
Jako nauczyciel(-ka) wybierz rodziny, z którymi będziesz pracować.
wrzesień - wprowadzenie ucznia do klasy
Uczeń dołącza do klasy, cały czas uczestnicząc w zajęciach wspierających, które z nim przeprowadzasz. W dalszym ciągu korzystaj z superwizji grupowej oraz indywidualnej.
wrzesień – styczeń faza przygotowawcza
Przeprowadź diagnozę dziecka, rodziny i klasy. Rozpocznij szkolenie dla nauczycieli(-ek)-terapeutów(-ek).
Nawiązanie relacji nauczyciela(-ki)-terapeuty(-ki) z uczniem, pozwala na szybsze wychwycenie emocji, samopoczucia dziecka
i odpowiednie wsparcie go w konkretnej sytuacji.
Zmotywowany do pracy nauczyciel(-ka), uczeń(-ca) i rodzic to zespół, który osiągnie najlepsze z możliwych efektów.
Uważność na potrzeby i możliwości czasowe dziecka, umożliwi ustalenie optymalnego programu pracy. Elastyczność nauczyciela(-ki) ochroni go przed frustracją i pozwoli na dobranie efektywnych, dobrze zorganizowanych form współpracy.
Potrzeby nauczyciela(-ki) i dziecka są tak samo ważne, dlatego uczestnictwo w pedagoga(-żki) w superwizji jest istotnym elementem programu.
Powiązane innowacje
Pamietaj o
Najlepszym nauczycielem(-ką)-terapeutą(-ką), jest pedagog który samodzielnie chce włączyć się w program.
Innowacja oparta jest o założenia podejścia relacyjnego w procesie terapeutycznym.
Superwizja indywidualna powinna odbywać się raz w tygodniu,
a grupowa raz w miesiącu.
Zajęcia wspierające po dołączeniu ucznia do klasy, mają pomóc mu radzić sobie z bieżącymi wyzwaniami oraz cały czas wzmacniać jego społeczne
i emocjonalne kompetencje.